Droom zachte dromen,
zoet, tot je ontwaakt.
Fantasie is werkelijkheid,
dromen zijn waar, waar in je hoofd.
Alles kan en mag,
je bent alles, alles wat je dromen vertellen dat je bent.
Als je maar geniet...

wazig scheef

Wankelend, wandel ik door de tijd,
mijn hart gewikkeld in rare kleuren en scheefgetrokken gevoelens.
Kleuren die als sporen achterblijven op een oneffen pad.
De denker houdt me tegen,
steelt de juiste gedachten.
En ik wankel,
en luister alleen nog, naar de bloemenklanken die langzaam verdrogen.

Voor de ochtend, blijf ik staan,
voor de zon opkomt,
die een mooi verhaal van straaltjes vertelt.
Mooi, is de stille denker,
die altijd weer wankelt, maar nooit eeuwig valt...

volle maan

De nacht, donker en intens,
die al mijn diepste geheimen bewaart.
Een volle maan, die me rusteloos en bang maakt,
bang, omdat het lijkt alsof wat ik niet wil vertellen opeens uit de lucht zal vallen, en uiteen zal spatten.
Scherven, net zoveel, net zo ver, zodat jij die beter niets weet, te horen krijgt wat niet onder woorden te brengen is.
gevoelens, die nergens heen gaan, die net als damp zullen vervliegen,
en ik, die leeg zal achterblijven, onder de volle maan...

hemels hoofd

Als een rusteloze ster,
dwaal ik door de helse drukte van licht en vuur.
Alsof mijn hoop achter me opbrandt,
en vervangen wordt door stille donkere gevoelens die dreigend op me afkomen.
Ik leg me rustig neer op een bed vol knipogende feeën die zachtjes hun betoverende liederen zingen,
Warm, betoverend, één klankbeeld van liefde!
Mijn diepste plekjes vullen zich met schoon lieflijk gezang,
Alsof ik slaap, en droom van elke noot die subtiel m'n gedachten binnensluipt.
En als alles stopt, en nog 1 fluisterende waterval overblijft,
weet ik, dat ik aan jou heb gedacht...

knipoog

Zal ik even naast je komen zitten?
Even horen wat je zeggen wil.
Je kijkt zo triest, geen mooie lach,
't lijkt in je hoofd wel donker en stil.
Fluister zacht, ik hoor het wel,
wat pijn doet, wat raakt en kwetst, smelt onder het mooie maanlicht fel.
Ik zal m'n mooiste nachtegaalliederen zingen, tot de nacht in de ochtend verdwijnt,
en samen met een nieuwe mooie dag, er weer een zonnige glimlach op je gezicht verschijnt...

nachtvuur

Je ademt zachtjes verder,
dromend over wat ik niet weet.
Gedachten flitsen hevig door m'n hoofd,
vol van je zoete slaap.
Misschien moet ik ze delen met je,
misschien, willen ze iets vertellen.
Even, raak ik je vol verlangen aan,
en het lijkt alsof je zonder woorden tegen me begint te praten.
Ik schreef in m'n dromen wat jij niet voelt,
maar wat ik zou willen dat je voelde.
Als die droom vervaagd, en ik stilaan uit de nacht glijd,
hoop ik, dat jij gelezen hebt, wat ik je niet kon zeggen...

ver boven, hoog en warm

Lieve woorden vinden overal hun weg,
en vullen jouw mond wanneer je ze zachtjes fluistert,
en mijn hele lijf wanneer ik ze hoor,
genietend, sprakeloos..
En dan eindelijk,
ik kan niet meer spreken, niet meer met woorden.
Als een zoen m'n woorden stopt,
en ze doet smelten van lieflijk warm geluk.
Alles is zo echt vanbinnen...

zwevertje

Hoe lief kunnen woorden klinken,
hoe zweverig, net alsof ik even de grond niet meer voel,
enkel een tinteling van warmte.
De maan waakt over m'n dromen,
en kleurt ze zodat ook jij ze kan zien, zelfs als je droomt.
Laat je onderstoppen door het zachte nachtlicht met een droom,
die zolang een nacht kan duren,
de hele maan tot naast me brengt in één enkele zonnige glimlach om je mond...

piekeruur

Zachte maneschijn,
besprankel mijn wezen met warm licht.
Als lieve woorden verdwijnen in de lege nacht,
wordt alles weer stil en donker.
Wegtikkende seconden zijn soms zoektochten naar mooie liedjes die niet bestaan,
net als naar de schoonheid waar ze over gaan.
Schone maan, schijnend op een droom die het zoeken stopt,
en plots wordt stilte muziek, en verdringt het mooiste streepje licht de duisternis...

en ik wacht...

Dorst en verwelking,
smachtend naar verfrissing.
Waardeloosheid draait rond z'n eigen as te midden van wat verdord groen,
maar keert z'n rug niet, niet altijd.
Angstvallige bloemen worden kleiner en kleiner,
te broos, en haast onzichtbaar.
Als de nacht valt,
wordt alles weer beter, mooier, sterker...

ver weg van slaap

even stilteloos nadenken in de diepe nachtelijke sfeer,
wat moest, moet nu niet meer.
Als een fel licht dat zachtjes gedimd wordt,
de maan die alles opeens zoveel mooier maakt.
Geen raadselachtige mensen meer in deze mooi belichte nachtelijke stilte,
geen waarom meer, enkel flarden die zacht voorbijstromen.
Een nacht,
op z'n mooist....

stiekem kriebeltje?

Zal ik even vlug,
alle heerlijkheid van die zalige momenten wegbergen?
Vingervlug, zodat niemand er nog bij kan,
enkel ik, enkel als het moet.
Kom, doe er nog maar wat bij,
altijd plaats, nooit genoeg.
Allemaal gekregen zonnestraaltjes,
omdat ze voor het grijpen lagen.
Misschien geef je er nog,
net zoveel dat ze elkaar doen stralen.
Ze tekenen jou op m'n gezicht,
een glimlach wordt het, veelzeggend en onuitwisbaar, Gekleurd met woorden.
Een glimlach, die ik wil laten zien,
omdat ie voor jou is.
Misschien berg je hem wel vlug weg,
niet omdat het moet, wel omdat hij je stralen doet...

Tom, tom, tom...

Ik neem m'n trommel op de schoot,
en begin te spelen.
Zachte klanken, zwoele ritmes,
Traag, traag, traag...
ze weerklinken, galmen na,
een echo die rondtolt in m'n hoofd.
Alles draait mee,
gedachten, dromen, onuitgesproken woorden.

Boem, boem, boem...!
Harder, steviger, sneller,
alles danst nu!
Wilde verhalen flitsen razendsnel voorbij,
Verloren liefdes blijven met open mond even staan alvorens weer te verdwijnen in een lange nagalm.

Tik, tik, tik...
Alles slaapt,
alles valt weer in z'n plooi.
Geen pijnlijke nagalmen meer,
enkel mooie zweverige echo's,
die de stilte versieren.

En dan......

Stilte...

Uitgheteld, voldaan, gelukkig.
ontdaan van alle onrust,
verstop ik de laatste onuitgesproken woorden in de trommel.
Vergeten, wil ik,
zodat ze voor goed onvindbaar blijven...

mooi als je bent

Hoe mooi kan je zijn,
als het donker wordt boven je hoofd,
Als fonkelende sterren je gezicht kleuren.
Hoe mooi, als je daar stilzwijgend zit,
terwijl de wind je haren zachtjes doet dansen op het ritme van het maanlicht.
Onbedrieglijk schoon, als de mooiste zonsondergang die enkel maar verbeelding kan zijn,
zo mooi ben jij.
Enkel verbeelding,
enkel in het licht van m'n vage dromen die ik zachtjes aanraak,
zodat ik je kan voelen, net zoals de wind.
Maar op z'n mooist ben je,
wanneer je je ogen sluit,
en je zonder woorden in m'n verbeelding verdwijnt,
want daar, beteken je meer dan alleen maar een vage droom...

nachtelijk gedanst

En de tango sijpelt zachtjes binnen,
maakt me vol van melancholie en tristesse,
maakt me zacht en week vanbinnen.
Enkel de sterren weten wat schoonheid is,
die gedachte maakt me stralend.

En de tango nestelt zich,
terwijl alles ongenesteld ronddwarrelt in mij.
't Regent, de zon schijnt,
kleuren vallen één voor één op m'n tere bestaan neer. 

En de tango ebt weg,
net zoals de sterren die de schoonheid weer meenemen op hun tocht.
Heldere sporen blijven over,
die ik zorgvuldig uitwis.

en de tango verdwijnt....

vlucht

lieve wolk,
neem me eventjes mee op je rug,
naar de zon en de maan.
Laat me zwemmen in je regendruppels die me doen genieten,
van hun mooie waterliederen die zacht klinken.
Breng me ook eventjes naar de sterren,
duizenden tegelijk steek ik weg diep in me,
om ze dan uit te delen aan wie ik lief heb.
Maar vooral, lieve wolk,
zet me weer zachtjes neer op mooie bodem.
Laat me nog een ogenblik rusten,
en stijg dan weer langzaam op, maar niet zonder m'n regendruppels mee te nemen,
en ze nooit meer terug te brengen....

gestrand

en de motor sputtert... Met moeite geraak ik de berg op. Rook komt langs de voorkant zwartgallig tevoorschijn.
En de motor sputtert... Geen benzine meer, geen water, bijna levensloos.... Uitgeput valt ineens alles stil...... Helemaal stil... Niks te zien, geen geluid te horen..
Waar ben ik? En vooral, waarheen moet ik?
Ik wacht... En wacht... Wat kan stilte zo levensloos klinken....

levenslief

lieve leventje, leef lief.
onbezorgd, vrolijk, stralend van licht.
Zo groen als rust,
zo stil als de natuur op z'n mooist.
Laat je zien,
laat zien aan de andere leventjes hoe graag je er bent, hoe lief je kan hebben.
Verstop je in een bloem, en laat ze oneindig bloeien.
Alleen, ben je nooit,
omarmd en verwarmd word je ooit,
Door een nog liever leventje dat je lief heeft,
zo fel, dat het altijd lente wordt...

niet gedroomd

Dromen dromen,
je kan niet zonder.
Ze staren je aan,
gedachten belicht, gekleurd met de mooiste kleurtjes.
Je wil niet zonder,
"'t is maar sober en leeg, zo zonder droom", denk je dan.

Droom je mooiste dromen zacht,
en laat ze je waarmaken.
Net zolang, net zoveel,
tot je een waargemaakte droom wordt,
voor iemand, die van je droomt...

verloren ster

sterren komen, sterren gaan.
al blijven ze bestaan,
al de liefde in hun licht nemen ze mee, ver ver hier vandaan....
Schitter en schijn, ook al maak je me zo klein,
geniet ervan om iemands sterretje te zijn.