even stilteloos nadenken in de diepe nachtelijke sfeer,
wat moest, moet nu niet meer.
Als een fel licht dat zachtjes gedimd wordt,
de maan die alles opeens zoveel mooier maakt.
Geen raadselachtige mensen meer in deze mooi belichte nachtelijke stilte,
geen waarom meer, enkel flarden die zacht voorbijstromen.
Een nacht,
op z'n mooist....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
moet ik het nog zeggen Timmy?
Een reactie posten