Als een rusteloze ster,
dwaal ik door de helse drukte van licht en vuur.
Alsof mijn hoop achter me opbrandt,
en vervangen wordt door stille donkere gevoelens die dreigend op me afkomen.
Ik leg me rustig neer op een bed vol knipogende feeën die zachtjes hun betoverende liederen zingen,
Warm, betoverend, één klankbeeld van liefde!
Mijn diepste plekjes vullen zich met schoon lieflijk gezang,
Alsof ik slaap, en droom van elke noot die subtiel m'n gedachten binnensluipt.
En als alles stopt, en nog 1 fluisterende waterval overblijft,
weet ik, dat ik aan jou heb gedacht...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten