woensdag 27 juni 2012

een nooit geschreven brief

Ik kan niet zeggen waar ik ben, maar 't is hier goed. De zon schijnt hier altijd, iedereen lacht constant, ik heb rust gevonden. Alles is hier gratis en iedereen spreekt dezelfde taal.
 
Nee, ik kan jullie niet zien, misschien jullie mij wel, in één of andere ster. Waarschijnlijk loop ik ergens rond in jullie gedachten, neem daar maar genoegen mee. Heb vooral geen verdriet of pijn, maar wees blij voor mij. Ik ben vertrokken om gelukkiger te zijn. Ik heb jullie niet achtergelaten, ik kon jullie gewoon niet meenemen.
 
Leef, doe wat ik niet meer kon en niet meer kan. Feest, drink, geniet, maar ween niet. Het was gewoon tijd voor mij, voor mij alleen...

2 opmerkingen:

mo-nu-ments zei

Dju jong, daar krijg ik kiekenvlees van. En sprakeloosheid.

afa zei

knap
zoiets zou ik ook wel schrijven als ik er niet meer ben