Lieve lust, ik lust je wel.
Pronkend, net als een heerlijk ruikend gerecht op de tafel,
maar ik mag er niet van eten.
Je doet me watertanden, honger krijgen.
Bijna zoveel honger, als een dakloze,
alleen misschien net iets minder erg.
Ik bezing je in m'n gedachten,
ik gebruik je zwoele stem als melodie.
Wat zou ik graag in je park vol pret en plezier wandelen,
net zolang tot ik er in slaap val.
En dan, in mijn droom, proef ik rijkelijk,
tot als ik wakker word, en weet dat ik je wel lust...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten