wat mooi om waar te zijn ben jij,
overschoon kind onder de felle maan.
'k Kan 't niet vertellen,
geen taal rijk genoeg aan woorden,
Geen boek waarin jouw geheimen geschreven staan.
Kom, en schijn fluisterend bij me binnen,
zo fel, dat ik wegsmelt in je zoete lichtstralen,
zo hevig, dat ik verdamp en zachtjes naar je hoofd stijg,
waar ik stilletjes in al wat mooi was, wil verdwalen.
Maar zoek me,
zoek me als je denkt iets kwijt te zijn,
of vergeet me,
en maak van me je grootste ongeschreven geheim.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten